April 2017 met mijn ouders

Zaterdag 22 april 2017

Om 6:30 uur begint de wekkerradio te spelen en even later stappen we uit bed. Wassen, aankleden en ontbijten, want om half acht zullen paps en mams met hun Ford Transit voor de deur staan.

Stipt op tijd laden we onze bagage in, Paulette kiest een plekje achterin naast mams en ik neem plaats als bijrijder naast mijn vader.

We rijden Barneveld uit, kiezen de A30 om via de A12 richting Arnhem te rijden. Daarna nemen we de A50 en de A73 naar het zuiden. Voor het eerst rijden we, na bijna twee uur na vertrek, in de nieuwe tunnel onder Maastricht door.

Na Maastricht nemen we de afslag naar Eijsden, waar we parkeren bij een cafeetje. Het regent licht en het café blijkt gesloten. We lopen terug naar de auto en zoeken een andere gelegenheid in het dorp. Even later denken we wat gevonden te hebben, maar omdat het nog steeds regent, gaan Paulette en ik op onderzoek uit, terwijl paps en mams in de auto blijven zitten. Het is bijna 10:00 uur en volgens een vaste bezoekster gaat de zaak exact om tien uur open. Paulette blijft onder de luifel bij het restaurant wachten totdat ze naar binnen kan. Ik loop terug naar de auto en loods mijn ouders naar een parkeerplaats dichterbij zodat ze niet zo ver moeten lopen.

Het restaurant schenkt heerlijke koffie met lekkernijen erbij, maar na een half uur vinden we dat we weer verder moeten. We lopen terug naar de auto en dit keer neem ik het stuur ter hand. Ik rijd terug naar de A2 / E25 richting België en kies daarna de E40 naar het oosten en later de E42 naar het zuiden. Ik neem de afslag naar de E421 richting het zuiden, wanneer de E42 naar het oosten buigt.

Zo rijden we bij Wemperhardt (L) Luxemburg in, verder naar het zuiden. Het weer is helaas niet beter geworden: het regent niet constant maar het is wel zwaar bewolkt met af en toe een bui.

In Luxemburg vervolgen we onze route via de N7 naar het zuiden, maar buigen bij Parc Hosingen (L) naar het oosten om langs de rivier de Our met aan de andere kant Duitsland naar het zuiden te rijden. Bij Bollendorf (D) rijden we Duitsland in nadat we de rivier de Sauer overgestoken zijn. Hier vinden we een leuke bakkerij met terras en zitgelegenheid binnen inclusief toilet. Voor het terras is het te koud en te nat, maar binnen hebben ze prima koffie en heerlijke verse belegde broodjes. Als iedereen voldoende gegeten heeft is het weer tijd voor paps om achter het stuur plaats te nemen en ons verder naar het zuiden te rijden. In Mesenich (D) stuurt ons navigatiesysteem ons even ten onrechte van de doorgaande weg, zodat we weer keren moeten. Waarschijnlijk stond een tussenpunt tijdens het plannen van de route niet helemaal correct op de weg.

Iets verder, bij Wasserbilligerbrück (D), steken we de rivier de Sauer over en vervolgen onze route naar het zuiden langs de rivier de Mosel aan de luxemburgse zijde. In Remich (L) tanken we de Ford nog even vol met relatief goedkope diesel en daarna mag ik weer een poosje sturen.

Even later kies ik de snelweg A8 naar Duitsland in het oosten en rond 15:30 uur staan we geparkeerd bij de grote Kaufland-winkel in Merzig (D). Daar doen we inkopen voor morgenochtend bij het ontbijt. Paps koopt nieuwe bretels. Als we uitgewinkeld zijn neem ik telefonisch contact op met de eigenaar van het appartement in Holzrath (D). Of ik me weer wil melden, zodra ik bij het appartement ben. Zo gezegd zo gedaan. Bij het appartement meld ik me weer en krijg dan de instructies om in het appartement te komen. De toegangsdeur tot het complex blijkt echter op slot zodat we niet bij de sleutel van ons appartement kunnen komen. Ik bel de eigenaar weer en meld het probleem. Hij zegt dat de deur open zou moeten zijn, maar als ik hem er van overtuig dat de deur echt op slot is, belooft hij naar ons toe te komen, maar dat kan wel een minuut of tien duren… We hebben niet geklokt, maar weten wel zeker dat het dichter bij het halve uur was.

Wanneer we kennismaken, verontschuldigt hij zich en wijst ons snel de ingang van ons appartement voor twee nachten. Er lijkt een probleem te zijn, hij belt met zijn partner en we begrijpen dat het appartement dubbel geboekt is. Ik heb echter de bevestiging van booking.com. Even later kan ik afrekenen, is alles in orde en verlaat onze gastheer het appartement.

We nemen onze intrek in het appartement, daarna gaan Paulette en ik op onderzoek uit. We willen weten of we hier kunnen eten en of er een bakker in de buurt is voor het ontbijt van morgenochtend.

In het centrumpje van dit dorp vinden we alleen maar een afhaal-pizzeria.

Terug in het appartement, overleggen we met mams en paps en besluiten dan naar Merzig (D) te rijden omdat daar volgens Google een wok-restaurant is. Paps rijdt ons er naar toe en om ongeveer half zeven krijgen we een tafeltje toegewezen door de chinese dame die ons vriendelijk begroet.

Ze hebben hier een all-you-can-eat-concept met wokmogelijkheid en buffet.

We nemen het er goed van en het smaakt ook nog fantastisch. Na een uur of twee hebben we geen honger of trek meer en lopen we terug naar de auto. Omdat ik de BOB ben mag ik terugrijden. Ik kies de weg via Beckingen (D) omdat op de route van Beckingen (D) naar Holzrath (D) zich een bakkerij moet bevinden. De eerste bakkerszaak die we vinden ligt nog in Beckingen (D) en is dus veel te ver om morgenochtend naar toe te wandelen, vinden we.

In Haustadt (D) vinden we op ongeveer 1,7 km vanaf het appartement een bakker, d.w.z. we hebben hem niet daadwerkelijk gezien, maar volgens Google zijn we er net langs gereden.

Morgenochtend om 8:00 uur gaan Paulette zien of hij er echt is… Nu kook ik in ons appartement water voor een kop koffie, die we samen drinken en dan trekken we ons terug op onze slaapkamer. Paulette prutst nog wat met haar telefoon, maar om tien uur vertrekt ze naar dromenland. Ik schrijf nog mijn verhaal van vandaag en zet hem online.

Zondag 23 april

Paulette en ik staan om 7:00 uur op. We werken ons ochtendritueel af en lopen om even voor acht uur naar de bakker in Haustadt (D). Daar aangekomen blijken we de 1,7 km (volgens Google) in 20 minuten gelopen te hebben. Met een zak vol broodjes lopen we in weer 20 minuten terug naar ons appartement.

Mams en paps hebben daar de eieren al gekookt, de tafel gedekt en het water voor de thee opgewarmd. We genieten van ons uitgebreide ontbijt en maken een plannetje voor vandaag. Het weer ziet er niet slecht uit: blauwe lucht met vriendelijke witte wolken. We besluiten naar Saarbrücken (D) te gaan om daar wat te wandelen in het oude centrum. Mams wil ook nog graag naar Frankrijk als dat kan. Ik start de laptop en maak een route die voor een klein deel door Frankrijk loopt en dan aan de zuidzijde van de rivier de Saar een parkeerplaats aandoet.

Even later rijden we de route via Forbach (F) tot de parkeerplaats in Saarbrücken (D). We laden de rolstoel uit en rijden mams naar de Saar. We moeten een stukje teruglopen, want we willen de voetgangersbrug de “Alte Brücke” nemen om het centrum van de stad te bereiken. Het weer is zeker niet slecht al is het fris wanneer de zon tijdelijk achter een wolk verdwijnt.

Het is geen koopzondag dus alleen de terrassen, bars en eetgelegenheden zijn geopend. Rond het middaguur belanden we in een Backwerk, dat is een eenvoudige bakkerij waar ook belegde broodjes te koop zijn. We drinken wat en even later kopen we hier ook nog een paar belegde broodjes voor straks.

Daarna lopen we verder door de stad, maar omdat er geen winkels open zijn keren we via een bochtje weer terug naar de Saar. Daar aangekomen komt de zon net even goed door, zodat we plaats nemen op een bankje op de boulevard, heerlijk in de zon.

We eten onze broodjes, genieten nog even van de zon totdat er een grote wolk komt en begeven ons dan langs de Saar naar de Alte Brücke. We steken de rivier over en vinden dan de Ford Transit gelukkig waar we hem achtergelaten hebben.

Als ik voorstel om nog even via “Polo Motorrad” te rijden stemt iedereen daarin toe. Polo is een zaak die van alles en nog wat verkoopt voor de motor en motorrijder. Vandaag is Polo Saarbrücken open hoewel het zondag is.

Ik rijd de Ford met behulp van de Garmin Zumo navigatie in een paar minuten naar Polo, waar het ons opvalt dat het daar wel heel erg druk is met auto’s. Er blijkt een “Messe” te zijn, een beurs dus. We komen niet te weten wat voor beurs en een parkeerplaats op redelijke afstand van Polo vinden we ook al niet. Na een paar pogingen geven we het op en keren terug naar de oorspronkelijke route van vandaag. Na heel veel verkeerslichten komen we de stad weer uit en arriveren dan een uur later via een route door Lebach (D) om 15:00 uur in Honzrath (D). We drinken een kop koffie met ons vieren en daarna gaan Paulette en ik op weg om nog een wandeling te maken vanwege het mooie weer. Wanneer we na ruim een uur weer terug zijn drinken we nog een glaasje van het een en ander en doen dan nog iets voor onszelf totdat we het tijd vinden om te gaan eten want het is dan al bijna zes uur.

We hadden al van elkaar gehoord dat we eigenlijk alle vier nog wel een keer naar de wok van gisteren zouden willen in Merzig (D). Dus wordt het navigatiesysteem gebruikt om er te komen.

Ook vanavond eten we heerlijk bij dit restaurant. Het is wel een stuk stiller qua klandizie dan gisteren. Om een uur of negen drinken we in ons appartement nog een kop koffie met een chocolaatje en vullen we verder de avond met puzzelen, lezen, computeren e.d.

Om tien uur trekken de meesten zich terug op de slaapkamer. Ik blijf nog even puzzelen met mijn website, maar daarna schrijf ik mijn verhaal voor vandaag af en zet ik hem online.

Maandag 24 april

Om even voor zeven uur stappen we uit bed en zorgen we er alvast voor dat de oven op temperatuur komt, terwijl wij douchen en aankleden.

Om even voor achten zitten we aan tafel en zijn de afbakbroodjes bruin gebakken. Nog voor negen uur heeft iedereen zijn spullen ingepakt, is de afwas gedaan en zijn we klaar om alles in te laden.

Als we de laatste controle op vergeten zaken gedaan hebben, steken we de sleutel in het slot van de deur aan de buitenkant van het appartement zoals afgesproken. We stappen in de Ford met paps achter het stuur en rijden naar het noordoosten.

Vanaf het appartement rijden we binnendoor tot Kastel (D) daar nemen we een stukje snelweg (A1 en A62) en rijden dan weer binnendoor via Idar-Oberstein (D) tot Kreershäuschen (D). Daar zien we een restaurant langs de kant van de weg. Helaas is het vandaag daar Ruhetag, dus zetten we de auto stil op de parkeerplaats en gebruiken het een en ander van ons eigen proviand. Het is nog steeds prachtig weer dus komt de pauze niet ongelegen. Na een kwartiertje in de zon gezeten te hebben rijden we weer verder. Dit keer rijd ik en stuurt de route ons bij Scheppenhausen (D) de snelweg A61 richting Mainz (D) op. Tot zover was het een mooie route. Waarschijnlijk volgt nu een minder mooi stuk vanwege de vlakte van het Rijndal waar we doorheen moeten.

Via de A61 komen we op de A60 die ons tot vlakbij de oostelijke oever van de Rijn in Mainz – Gustavburg (D) brengt. We vinden daar een prima parkeerplek, nadat we eerst paps en mams bij het begin van de spoorbrug over de Rijn afgezet hebben. Paulette en ik lopen er vervolgens ook heen, maar het scheelt paps toch weer een paar honderd meter lopen. Zoals ik bij de planning van de route al gehoopt had, kunnen we via de spoorbrug lopend de Rijn oversteken en zijn we daarna vlak bij het centrum van Mainz (D). Het probleem is echter dat het toch verder is dan ik dacht, tegen de tijd dat we aan de rand van het centrum zijn hebben we al meer dan 3 km gelopen. Net ver zat voor paps die ook weer terug moet kunnen lopen.

We zoeken een eetgelegenheid die we vinden in vorm van een Camps bakkerszaak. We kopen daar belegde broodjes en koffie zodat de vermoeiden even kunnen bijkomen van de wandeling.

We besluiten daarna niet te gaan winkelen omdat we ook nog terug moeten lopen. Mams en paps hier laten blijven zitten en later met de auto ophalen is geen optie omdat de Ford geen toegang tot de stad krijgt vanwege de milieu-eisen aan de auto.

We lopen even later weer langs de Rijn naar de spoorbrug. Als we bijna bij de brug zijn, pauzeren we nog even langs het water. Het is fantastisch mooi weer, dus dat is geen straf.

Daarna duw ik mams in de rolstoel de hucht op om het hoogteverschil tussen de oever van de Rijn en het spoor te overbruggen. Buiten adem kom ik boven, we wachten even op paps en Paulette en steken dan via de spoorbrug de Rijn weer over.

Het is al half drie als we bij de auto aankomen. We hadden de sleutelbewaarders in Schotten (D) gezegd dat we ongeveer tussen 16:00 en 17:00 uur zouden arriveren, dus dat moet nog lukken. Ik mag het laatste stuk naar ons volgende huis rijden. We rijden de stad uit in noordelijke richting en krijgen aan de rand van Wiesbaden (D) direct te maken met een onduidelijke wegafsluiting. Gelukkig kunnen we die omzeilen door via een woonwijk te rijden. Daarna rijden we veelal door de bebouwde kom naar Friedberg (D) in Hessen, nog steeds in noord-oostelijke richting en zoals ik al had verwacht een minder mooie route door alle verstedelijking met de bijbehorende verkeerslichten en druk verkeer. Maar om even na half vijf arriveren we in Schotten (D) waar we door Axel en Gerti vriendelijk begroet worden. We krijgen een rondleiding door het grote huis met alles er op en er aan. Van sauna, tot biljard, van houtkachel tot grote tuin met terras.

Terwijl ik met Gerti meeloop naar hun huis (naast dit huis) om te betalen, laden de anderen de bagage uit de auto.

Paulette is te moe om met me mee het stadje in te gaan, om een eetgelegenheid voor vanavond te zoeken en een bakker voor morgenochtend, dus ga ik alleen op pad.

Schotten (D) blijkt een stadje te zijn met een leuk oud stadscentrum, inclusief behoorlijk hoogteverschil en nauwe straatjes en steegjes. Na een half uur, heb ik een Italiaan gevonden die vanavond geen Ruhetag heeft en een Edeka supermarkt, die morgenochtend vanaf acht uur verse broodjes verkoopt. Ook heb ik nog een aansteker gescoord om eventueel het hout in de kachel aan te kunnen steken.

Bij terugkomst in het huis zijn de anderen al helemaal klaar voor het diner, maar ik fris me nog even op, want het was vandaag te warm voor mij in de auto.

Even later dalen we af naar het centrum, met mams in de rolstoel, want straks zelfstandig omhoog lopen gaat haar niet lukken. Ik hoop dat paps nog voldoende energie heeft om vanavond boven te komen.

Gelukkig is het Italiaanse restaurant niet ver weg van ons adres. We treffen een echte Italiaan als ober, hij is zes maanden in Duitsland maar doet zijn uiterste best om het ons naar de zin te maken.

Ook hier eten we weer heerlijk en spoel ik het weg met een Erdinger Weizen. De rekening valt daarna ook nog eens mee. Het is nog licht, dus is het terugvinden van onze woning niet lastig, behalve dan het overwinnen van het hoogteverschil.

Het wordt vanavond niet laat, want om kwart voor negen zitten we alweer in de huiskamer. De TV laten doen wat we willen heeft nog wat voeten in aarde, maar na hem even van het stroom gehaald te hebben en wat prutsen, lukt het. We drinken samen een kop koffie met de TV aan.

Om half tien hebben mijn familieleden het allemaal wel gezien en zoeken hun bed op. Ik blijf nog in de huiskamer typen aan mijn verhaal. Er is in deze woning geen internetverbinding dus maar zien of mijn telefoon als hotspot kan dienen.

Dinsdag 25 april

Ook vandaag staan we weer om 7:00 uur op. Doen ons ochtendding en daarna gaan Paulette en ik naar de Edeka supermarkt om verse broodjes te kopen. We halen ook maar direct eieren en noten-choco-pasta voor op brood.

Na het ontbijt maken we een plannetje voor vandaag. Het weer ziet er niet best uit: zwaar bewolkt en dreigend, het kan elk moment beginnen te regenen. We besluiten naar Giessen (D), een stad ten westen van ons te rijden om te gaan shoppen.

Rond een uur of tien rijden gaan we op pad en na een uur arriveren we in Giessen (D). Onderweg hebben we een beetje regen gehad, maar niet echt de moeite van het noemen waard.

Dan is het nog even lastig om een parkeerplaats te vinden. Dit keer willen we niet al te ver van het centrum staan, omdat het lopen van paps toch de rest van de dag zijn tol eist. Ook is de Ford Transit voor het mooi te hoog en te breed voor een parkeergarage. Toch vinden we vlakbij het centrum nog een betaalde parkeerplaats in de openlucht. Als we uitstappen is het alweer droog en kan mijn pet weer in de jaszak.

We lopen een poos door stad te winkelen en rond het middaguur zoeken we een bakker op die ook koffie schenkt. Paps en mams willen bij hun koffie een reuzen bretzel, wij kopen een baguette voor straks tijdens het lopen en drinken alleen koffie. Wanneer we buiten komen is het weer iets opgeknapt: het is lichter en heel af en toe dringen er wat zonnestralen door het wolkendek.

Na onze lunch kopen de dames nog enige kledingstukken en we denken dan het centrum wel zo’n beetje gezien te hebben. Ik heb gezien dat er in Linden (D), vlakbij Giessen (D), een Polo Motorrad shop is. De rest vindt het geen probleem om daar langs te rijden op de terugweg.

We lopen terug naar de auto, voldoen de parkeerschuld en willen dan het parkeerterrein verlaten. Op dat moment parkeert er een vrachtwagen met draaiende cementmolen voor de uitgang van het parkeerterrein om zijn lading met cement te lossen. We blijken nu via de ingang het terrein te moeten verlaten. Eén van de bouwvakkers doet de slagboom met een speciale sleutel voor ons omhoog. Ik rijd het terrein af, maar kom dan een verbaasde automobilist tegen die wil gaan parkeren. Hij zal toch terug moeten, want de slagboom is achter ons weer naar beneden gegaan.

Ik rijd de stad uit naar Linden (D) en na een paar minuten komen we in de buurt van Polo een Penny supermarkt tegen. We willen nog van onze lege flessen af die we van thuis meegebracht hebben. De suikervrije cola is hier in Duitsland namelijk zoveel goedkoper dat we er regelmatig van meenemen naar Nederland. De lege flessen moeten dan wel weer hier ingeleverd worden.

We leveren de flessen in en schaffen direct weer volle flessen aan en nemen dan ook maar meteen een doos rode wijn mee. Tussen de lege flessen blijkt er ook nog een Nederlandse colafles geslopen te zijn. Deze wordt door de lege-flessen-automaat niet geaccepteerd.

Om de hoek vinden we Polo Motorrad waar mams eigenlijk wel even gebruik wil maken van het toilet. In principe vindt men dat prima, maar helaas blijkt het toilet niet bruikbaar wegens een defect. Paulette en ik kijken wat rond en Paulette koopt ten slotte een metalen reclamebord voor me, waarop staat: “BMW-garage”. Het bord moet in Barneveld op onze garage komen.

Dan rijden we zo snel mogelijk terug naar ons vakantiehuis in Schotten (D) vanwege de hoge nood van mams. Dit valt nog niet mee, want we krijgen een file, moeten omrijden en komen dan een klein uur later pas aan bij ons vakantiehuis.

We drinken een kop thee dan wel koffie en daarna gaan Paulette en ik naar het centrum om te kijken naar de andere restaurants, om een keuze uit te kunnen maken voor het diner van vanavond. Paps en mams geven al aan dat ze wat hen betreft weer naar dezelfde Italiaan gaan.

Wij bezichtigen het oude centrum met de mooie vakhuizen en bekijken de menukaarten van enkele restaurants. We gaan ten slotte op zoek naar het restaurant dat onze gastheer ons adviseerde voor vanavond, maar dat het verst van ons vakantiehuis ligt. We lopen nog een REWE supermarkt in om te zien hoe hier de prijzen zijn van de cola.

Afgezien van de prijzen van het verre restaurant is de afstand te groot om er met mams en paps lopend heen te gaan. Via een andere weg lopen we terug naar “huis” op nummer 13 om Paulette nog wat van het stadje te laten zien.

Bij nummer 13a bel ik aan om door te geven dat we morgen rond 9:00 uur willen vertrekken. Dit in verband met de eindcontrole, waarvan bij nader inzien geen sprake van zal zijn. Ik tref namelijk onze gastheer die aangeeft dat de eindcontrole van het huis niet nodig is en dat we morgen de sleutels bij hem in de brievenbus mogen doen. Ook vraag ik nog of er überhaupt een internetverbinding op nummer 13 is. Deze blijkt er niet te zijn, maar ik mag wel even gebruik maken van hun vaste verbinding als ik dat wil. Ik geef aan dat dat niet nodig is omdat we van onze telefoon een internet hotspot kunnen maken in geval van nood.

Terug in huis, drinken en knabbelen we nog wat. Omstreeks half zeven gaan we op weg naar de Italiaan, want die is het toch geworden. Ook vanavond is het eten weer prima en valt de rekening erg mee. Vanavond is het de eerste keer dat paps geen erwtensoep meer zou lusten als nagerecht. Bijna altijd als hij goed gegeten heeft meldt hij dat hij daarna nog wel erwtensoep zou lusten. Dit keer heeft hij zoveel gegeten dat hij zelfs dat er niet meer bij zou kunnen hebben.

We zijn vanavond vroeg “thuis” en besluiten de houtkachel te gaan gebruiken. We zoeken tussen het brandhout wat dunne stukken en met ons papierafval en een paar aanmaakblokjes hebben we binnen enkele seconden een goed vuur in de kachel.

Paps en mams gaan tv-kijken, Paulette is bezig met haar telefoon en ik schrijf aan mijn verhaal op de laptop totdat het tijd is om ons bed op te zoeken.

Het wordt vanavond niet erg laat, want morgen wordt het weer een reisdag.

Woensdag 26 april

Ook vanmorgen staan we om zeven uur op. Na het douchen en aankleden pakt Paulette onze bagage in. Ik ga naar de Edeka om broodjes te halen.

Na het ontbijten laden we alles in de Ford en nog voor negen uur rijden we weg bij het huis op de Gartenstrasse 13 in Schotten (D). Op weg naar een vakantiehuis in Mariënmünster (D) ten oosten van Paderborn (D) ten noorden van de huidige standplaats.

Na een kleine 50 km slaan we een omleiding in de wind, wat leidt tot een teleurstelling, want we kunnen er echt niet langs, dus keren we om en zoek ik daarna een alternatieve route.

We hebben nog geen twee uur gereden als ik voorstel om in Oberaula (D) te gaan pauzeren. We komen terecht bij een zaak waarin een bakker- en een slagerafdeling is gehuisvest, met daarbij tafeltjes om koffie te drinken met een belegd broodje of taart. Wij drinken alleen koffie en gebruiken het toilet.

Een half uurtje later rijd ik verder richting Homburg (D). In Knülwald (D) tanken we nog wat diesel voor € 1,149 per liter en daarna vinden we een parkeerplaats in Homburg (D), vlakbij het oude centrum. Het oude centrum ziet er leuk uit maar ligt wel behoorlijk hoog, dus duw ik mams tegen de zwaartekracht in het marktplein op waar we belegde broodjes kopen voor straks. Het weer is vandaag weer fris maar vriendelijk. Als de wolken de zon even toestaan om lekker door te breken dan schiet de temperatuur omhoog, maar als de zon er niet door komt is het door de wind gewoon koud.

We wandelen een stukje door het oude centrum en nog een stukje daar buiten en komen dan weer uit op het parkeerterrein waar de auto staat. Als de zon er ook nog even bij komt, zijn de bankjes aan de rand van het parkeerterrein een prima plek om de broodjes op te eten.

Daarna mag ik ons weer verder naar het noorden rijden. Op het moment dat onze route langs Marburg (D) dreigt te lopen sla ik af naar het centrum van de stad. Net daarvoor is een grote parkeerplaats waar gratis geparkeerd mag worden. Ik zet de auto zo dicht mogelijk bij het oude centrum. Daarna lopen we, mams in de rolstoel, naar het oude centrum van het stadje.

Even later drinken we in een soort cafetaria een colaatje, zodat we ook van het toilet gebruik mogen maken. Daarna lopen we terug via een zaak van Schiesser, waar we inkopen doen. Vervolgens kopen we diverse zaken bij drogist Rösmann die bij ons in Nederland zo’n twee keer zoveel kosten. Daarna keren we terug naar de auto. Paps neemt het stuur over en rijdt ons in ruim een half uur naar Mariënmünster.

Om kwart voor vijf arriveren we bij het huis op het vakantiehuizenpark dat we voor de komende twee nachten gehuurd hebben. De eigenaar is al aanwezig en heeft het huis al opgewarmd. We maken kennis en hij laat alles in en om het huis zien. Het huis is zo groot, dat er tien volwassenen kunnen slapen. Mams en paps hebben een slaapkamer en badkamer beneden. Wij kiezen een slaapkamer boven en hebben daar ook een eigen badkamer. De eigenaar neemt de meterstanden op, want vrijdagmorgen om negen uur volgt de eindafrekening. De toeristenbelasting en het elektraverbruik moeten dan nog betaald worden.

We nemen onze intrek in het huis, door al onze bagage een plek te geven en de bedden op te maken. Daarna drinken we samen een glas fris en eten we een restje nootjes. Tegen half zeven gaan we met de auto naar het dorp Mariënmünster (D) om een restaurant te vinden voor ons avondeten en een bakker voor morgenochtend. We vinden diverse gelegenheden die ons iets voorschotelen als avondeten en belanden ten slotte bij de Grill Imbiss. Een cafetaria met restaurantgedeelte waar we prima eten. Helaas zonder rode wijn voor de dames, want die schenken ze hier niet.

Nadat we geheel voorzien zijn, rijden we met de auto nog even langs de Edeka zodat we die vanaf nu ook weten te vinden. Daarna terug naar ons vakantiehuis voor een kop koffie en daarna nog een glas rode wijn. Terwijl mijn huisgenoten voetbal kijken schrijf ik mijn verhaal.

Er is hier geen internetverbinding, noch vast noch draadloos, en het mobiele internet is ook al slecht. Vandaag dus geen update van het verhaal op het internet?

Donderdag 27 april

Paulette had haar telefoon ingesteld als wekker, maar als ik op een gegeven moment op mijn horloge kijk hoe laat het is, want het is dan al licht, is het 7:03 uur. Paulette blijkt het volume van haar telefoon op nul te hebben staan. We gaan uit bed en staan even over achten buiten om de weg te zoeken naar de Edeka supermarkt. Met behulp van de wandelgps vinden we een leuke weg binnendoor langs een meertje naar het dorp. We doen onze inkopen bij de supermarkt en daarna zoek ik de kortste weg terug naar ons vakantiehuis. Precies om acht uur stappen we het vakantiehuis weer binnen met onder andere verse broodjes. Paps en mams hebben de tafel al gedekt, dus kunnen we direct aan tafel.

Na het ontbijt, is het een kwestie van tanden poetsen, de rugzak inpakken en in de Ford stappen. We willen namelijk vandaag shoppen in Paderborn (D). Ik stel de Garmin Zumo in op “bochtige wegen”, “automatisch herberekenen” en het doel “Paderborn”. Dit betekent een leuke toeristische route, maar we doen er dan wel minimaal een uur over om er te komen. We moeten ook nog een keer omrijden vanwege een wegopbreking, maar de Zumo herberekent dan gewoon een alternatieve route.

We vinden in Paderborn (D) een parkeerplek op een grote parkeerplaats aan de rand van het centrum en lopen van daar het winkelgebied in. Het is goed weer om te winkelen, blauwe lucht met witte wolken, fris maar droog.

Na het middaguur stappen we binnen bij een bakker met zitgelegenheid en drinken koffie met een versnapering. Tijdens het koffiedrinken heb ik aan Google gevraagd waar Louis Motorrad zich bevindt in Paderborn (D). Dat blijkt op de Frankfurterweg te zijn, hier niet ver vandaan, maar wel te ver om te lopen voor paps.

We lopen nog een rondje, maar vinden het dan wel mooi geweest en zoeken de Ford weer op. Ik geef de Garmin het adres van de motorzaak en even later rijdt paps naar Louis.

Mams en paps blijven in de auto zitten en Paulette en ik gaan even neuzen wat voor leuks ze dit keer hebben. Ik vind een helmstoel, een hulpmiddel om een valhelm op te zetten als er iets mee moet gebeuren, zoals reinigen of het vizier losmaken. Ook neem ik een paar dunne handschoenen mee om mee te sleutelen. Paulette vindt een digitale thermometer voor in de auto van paps.

We rekenen de spullen af en even later zit de thermometer op het dashboard geplakt. Het voordeel daarvan is dat ik nu kan bewijzen dat het steeds erg warm is in de auto. Op het moment van monteren is het zelfs meer dan 27 graden in de cabine.

Voor de terugweg stel ik de Garmin in op “snellere tijd” zodat we niet meer helemaal binnendoor naar Mariënmünster (D) rijden. De airconditioning mag aan vanwege de hoge temperatuur, maar als de temperatuur onder de 25 graden komt, vindt mams het te fris worden.

Terug bij ons vakantiehuis drinken we koffie en daarna doen paps en mams een tukje. Paulette en ik gaan op zoek naar de uitkijktoren die achter ons vakantiehuis in het bos zou moeten staan. Met behulp van de wandelgps vinden we leuke paadjes in het bos en ten slotte ook de uitkijktoren. Na meer dan 100 traptreden geteld te hebben sta ik 20 meter hoger dan Paulette, die er voor kiest om beneden aan de voet van de toren te blijven zitten.

Hier boven heb ik een prachtig uitzicht naar alle windrichtingen. Samen lopen we via een ander paadje weer terug naar mijn ouders. Daar bespreken we de plannen voor morgen onder het genot van een drankje. Paps denkt dat het morgen erg druk op de weg is vanwege de vrije dagen van de Nederlanders en de Duitsers. Dus vindt hij het niet verstandig om door het Ruhrgebied te rijden zoals bedacht vanwege het deel van de geplande route door het Sauerland.

Ik bekijk de mogelijkheden op de computer en we kiezen dan voor de directe weg terug naar huis. Via Osnabrück (D) en Hengelo (NL) is de route zonder files maximaal vier uren rijden. Dus als we morgenochtend voor half tien wegrijden dan zijn we met pauze voor half vier thuis. Wel vinden we dat we deze week passend moeten afsluiten met een etentje. De keuze valt op de Gribus in Barneveld (NL), dus wanneer iedereen thuis alles op orde heeft gaan we samen ‘s avonds nog een keer uit eten.

Tegen de tijd dat we trek krijgen nemen we de auto om naar het dorpje te rijden. Aangezien de Grill Imbiss gisteren prima beviel, gaan we daar vanavond ook heen.

Het is niet bijzonder gezellig zitten bij de Grill Imbiss en er had ook wel iets meer gestookt mogen worden, maar het eten is er goed.

In ons vakantiehuis drinken we nog een kopje koffie en stoken de houtkachtel op. Ik lees in het overzicht, met behulp waarvan de rekening wordt opgemaakt, dat een pak geperst hout € 10,00 moet kosten. We hebben gisteren al een pak opgestookt, niet wetende dat hij in rekening gebracht zal worden. Maar het is gezellig om een brandende haard te hebben, dus gooien we er nog een pak geperst hout tegen aan.

Met een magere mobiele internetverbinding doorgestuurd naar de laptop probeer ik in te loggen om mijn bloeddruk-metingen door te geven aan mijn huisarts. Dat lukt dus niet…

Dan maar proberen om dit verhaal online te zetten. Lukt dus ook niet!

Vrijdag 28 april

Het begint een gewoonte te worden, dus tijd om naar huis te gaan, want we staan om 7:00 uur op en hebben om half acht de oven aan staan. Tijd genoeg om hem voor te laten verwarmen om de afbakbroodjes te bakken.

Omstreeks acht uur zitten we aan het ontbijt, daarna opruimen, inpakken en inladen. Om tien voor negen zijn wij klaar om te gaan. We moeten alleen even wachten op de eigenaar om de stroom en de toeristenbelasting af te rekenen. Gelukkig is hij stipt om negen uur aanwezig, dit keer met zijn partner. We rekenen de toeristenbelasting af en het stroomverbruik. Hij rekent niets voor het stookhout, dus zijn we voor € 30,00 klaar.

Even later rijdt paps ons het dorp uit richting het noord-westen. De Zumo stuurt ons naar de Autobahn A30, die paps rijdt tot Laggenbeck (D). Ik heb namelijk ondertussen een Penny supermarkt opgezocht met behulp van de Zumo en in Laggenbeck (D) gevonden. Nadat we inkopen gedaan hebben zoeken we een restaurant of iets dergelijks om koffie te drinken. We belanden in een Italiaanse ijssalon waar we prima koffie geserveerd krijgen.

Daarna is het mijn beurt om te rijden. Ik denk de route verder wel te kennen naar Barneveld, maar mis dan de zijstraat naar de snelweg. Keren en opnieuw proberen is de enige remedie.

Het weer was vanmorgen erg mooi, maar hoe dichter we bij Nederland komen hoe slechter het weer wordt. Tegen half een eten we, als lunch, al rijdend de rozijnenbollen, die we bij de Penny gekocht hebben.

Net voor de Nederlands-Duitse grens verlaten we de Autobahn om te zien om we nog relatief goedkope diesel kunnen tanken. Het tankstation dat we in dat dorpje vinden heeft helaas een bijzonder hoog tarief voor de dieselolie, zodat we maar even overslaan.

Net in Nederland krijgen we een paar buien te verduren, maar omdat we ze tegemoet rijden, duren ze maar kort. In Barneveld tank ik de Ford vol met diesel voor € 1,189 per liter en rijd dan naar ons huis. We laden onze spullen uit en spreken af dat we elkaar voor zes uur weer zien om deze vakantie echt af te sluiten.