Vrijdag 14 juli

Vannacht was ik omstreeks drie uur wakker, geen idee waarom, alles was doodstil in het dorp. Ik ben dan maar naar het toilet gegaan, maar kon toch de slaap niet direct meer vatten. Dan de recensie van het vorige onderkomen in Aachen maar schrijven voor Booking.com. Daarna gelukkig wel in slaap gevallen.

Om zes uur werd ik weer wakker, maar ben er om zeven uur uitgegaan. Mijn ochtendritueel afgewerkt en alvast mijn Rackpack ingepakt en op de motor bevestigd. Daarna is het acht uur, de ontbijtzaal gaat open. Ik kies een tafeltje dat voor één persoon gedekt is en doe mij tegoed aan een heerlijk ontbijt.

Op een gegeven moment staat er een lieftallige jonge vrouw naast mijn tafeltje die vraagt of ik misschien aan het verkeerde tafeltje zit, want zij kan haar tafeltje niet vinden. Er blijken op de tafeltjes namelijk bordjes te staan met de namen van de gasten die aan de tafels gepland zijn te ztten. Ik ben vanaf de terrasdeur i.p.v. het hoteldeel in de ontbijtzaal gekomen en heb de bordjes daardoor überhaupt niet gezien. Maar ik zit dus aan het tafeltje met haar naam. Wanneer ik mijn excuses aanbiedt en het uitleg, neemt ze zonder problemen het voor mij geplande tafeltje. Om het dan toch maar geheel in orde te maken, wissel ik gauw de naambordjes om.

Na het ontbijt nog even de tanden poetsen en dan met de rugzak op de rug met mijn overige spullen erin naar de receptie om de sleutels en wat fooi achter te laten. Ik bevestig alles op de motor en vol spanning wacht ik af wat het navigatiesysteem dit keer doet. Ik had mijn telefoon expres nog niet opnieuw opgestart, maar dat is dus wel nodig. Daarna functioneert het zoals het hoort. Wel rijd ik voor de zoveelste keer weg in de verkeerde richting. Richtingsgevoel heb ik niet, dat is nog weer eens aangetoond. Keren en dan kan de etappe van vandaag beginnen.

Het is prachtig weer, met een gedempte zon, die zo voorkomt dat het al te warm is. Na een drie kwartier rijden, krijg ik te maken met een wegomlegging. Ik probeer het eigenwijs toch nog een stukje, maar moet al snel weer keren om de borden “Umleitung” te volgen. MyRouteApp probeert nog wel een paar keer mij te bewegen de Umleitung niet te laten volgen, maar doet het verder prima door een alternatief aan te geven. Zolang dat alternatief hetzelfde is als de Umleitung, volg ik hem.

Na Hottenbach zie ik op het scherm dat ik de originele route nader en even later ben ik back on track. De wegen zijn niet zo mooi geasfalteerd als gisteren maar de route maakte veel goed.

In Meisenheim parkeer ik de motor en bewonder ik het oeroude centrum. En kies dan een terras voor een groot glas bier, want ik heb nu echt dorst. Nadat ik afgerekend heb zoek ik met behulp van de app Osmand een tankstation en navigeer er met Osmand naartoe. Ik laat MyRouteApp maar even met rust, hij doet het net zo goed vandaag…

Vanaf het tankstation schakel ik MyRouteApp weer in zodat ik mijn route kan vervolgen. Het gaat naar het zuidoosten in de Pfalz en net voor Neustadt an der Weinstrasse naar het westen om met een grote bocht weer naar het zuidoosten te rijden. Tijdens dit deel rijd ik een paar wegen die in het weekend verboden zijn voor motorrijders vanwege de vele bochten en het mooie asfalt. Maar ook vandaag rijden er diverse collega-motorrijders die me voorbij stuiven of ik stil sta, wanneer ik me aan de maximum snelheid van 70 km/uur houd. Wanneer ik ook harder ga rijden, blijven ze iets langer achter me. Ze zullen wel denken: “Wat moet die Nederlander hier in de bergen met zijn volgepakte motor?”

Na ruim anderhalf uur rijden heb ik wel de aanwijzing gezien van MyRouteApp dat er gepauzeerd moet worden. Maar ik zie geen terras of iets dergelijks totdat ik ten slotte de route een stukje verlaat om in Annweiler am Triffels op zoek te gaan naar een geschikt terras. Ik parkeer de motor aan de rand van het centrum en wandel dan het centrum in. Ik vind er eentje langs het riviertje de Queich. Ik doe mijn bestelling en neem plaats in de schaduw want het is hier lekker warm.

Het is hier leuk zitten. Ik pak mijn tablet en schrijf weer een stukje aan mijn verhaal. Als het bestelde genuttigd is pak ik mijn spullen bij elkaar en ga op zoek naar een openbaar toilet. Ik zie een “VVV” en loop dat naar binnen om te vragen of er in dit stadje een openbaar toilet is. Die blijkt er te zijn en wel in dit gebouw. Ik bedank de medewerkster en maak gebruik van het aangewezen toilet dat keurig verzorgd is. Daarna maak ik nog een wandeling door het oude centrum op weg naar mijn BMW.

Wanneer ik bijna bij mijn motor ben vraagt een automobilist mij de weg naar een bepaald hotel dat hier zou moeten zijn. Ik vertel dat ik niet van hier ben, maar dat Google “alles” weet. Even later is het stel onderweg met de korte route er naartoe in hun hoofd.

Het laatste stuk voor mij zou nog ongeveer een uur in beslag moeten nemen, dat komt goed uit want voor 17:00 uur kan ik er toch niet terecht. Ik vervolg mijn route, die qua motorvriendelijkheid niet onderdoet voor wat ik had voor de pauze. Wel krijg ik nog een Umleitung voor mijn kiezen. Ik kan het toch weer niet laten om te proberen hoever ik komen kan maar voorbij Vorderweidenthal lukt het echt niet. Ik keer om en word na enige tijd ook begeleid door MyRouteApp. Hij is het er toch mee eens, dat ik via Unterschwan rijd.

Zo rijd ik met een boog naar het westen richting Pirmasens, maar kom er niet want in Lemberg staat Gasthaus Zum Rothenberg, mijn onderkomen voor vannacht. Ik zet de motor op het trottoir bij het onderkomen en meld me bij de receptie. Ik moet een tijdje wachten, want men is bezig in de Biergarten. Zo te zien komt er een groot gezelschap. Ik krijg dan toch nog de sleutel van kamer 14 op de tweede verdieping. Een tweepersoonskamer zoals zo velen, prima voor mij. Mijn motor mag ik in een garagebox zetten, dus nadat ik mijn rugzak in mijn kamer heb gedeponeerd, start ik de motor en rijd hem voorwaarts over het gras de box in. Ik hoop dat ik hem er morgen achterwaarts uit krijg, want achterwaarts door het gras er in lukt niet: ik ben niet sterk genoeg.

Ik maak mijn helm schoon en haal mijn reistas eraf. In mijn kamer kleed ik me eerst uit. Het is namelijk knap warm hier. Ik doe mijn ondergoed in een sopje en hang de delen dan uit om te drogen. Ik trek mijn korte broek aan en maak een rondje door het dorp. Onderweg merk ik dat ik al trek heb. Even later zit ik dan ook aan een tafeltje in de Biergarten. Het zal wel even duren voordat ik mijn eten krijg, want de grote groep is mij voor. Wel zit ik al snel aan een Park Weizen alkoholfrei.

Ik schrijf maar weer een stukje aan mijn verhaal terwijl ik op mijn bestelling wacht. Mijn avondeten smaakt goed en zodra ik mijn glas leeg heb, doe ik mijn tafeltje over aan nieuwe gasten die wachten tot er een vrij komt.

Aan de bar vraag ik of de maaltijd op de rekening van morgenochtend kan. Wegens de drukte van vanavond lukt dat niet, wel kan ik met de pinpas afrekenen.

Ik neem een lekkere verfrissende douche en ga dan op bed verder schrijven. Ook wordt er nog een Franse les gedaan. Daarna zet ik het verhaal van vandaag online.