Maandag 13 juli

Maandag 13 juli, gepland: 353 km, ca. 5,5 uren rijtijd.

Vandaag gaan we beginnen met de, wegens het virus Covid-19 in mei uitgestelde, vijfdaagse motortrip. Ton op zijn BMW R1200RT en ik op de mijne (van hetzelfde merk maar dan de R1200GS).

De route is gemaakt door Het Routelab met de routeplanner MyRouteApp.

Vandaag zullen we ongeveer 5,5 uren sturen over een afstand van ruim 350 km, maar zoals altijd als Ton en ik samen reizen, pauzeren we in ieder geval na elke anderhalf uur rijden.

De planning voor deze dag is bijna twee uren over de snelweg naar het zuiden, daarna alleen nog “binnendoor” tot ons hotel in Luxemburg. De navigatie wordt uitgevoerd met de MyRouteApp-Navigation op mijn smartphone, gecontroleerd door de motornavigatie van Garmin (de Zumo 590) waarop de route als vaste lijn geprojecteerd wordt op de kaart.

Mijn motor staat om 7:15 uur geheel gereed om te vertrekken, alleen ben ik zelf nog niet zo ver. Alles controleren: heb ik alles bij me, zit alles op de juiste plek, opschieten, want over een kwartiertje staat Ton voor de deur. Zoals altijd arriveert Ton exact op de afgesproken tijd (7:30 uur) en ben ik bijna zo ver. Ten slotte nog afscheid nemen van mijn lieftallige echtgenote Paulette, want we moeten het de komende vijf dagen zonder elkaar stellen. Dan de helm op en de navigatie starten. Om 7:35 uur rijden we weg bij ons huis richting de snelweg naar Ede.

Het is prachtig weer en lang niet zo koud als ik verwacht had, ik heb dus meer dan voldoende kleding aan. Maar liever te warm dan te koud gekleed kan ik uit ervaring vertellen.

Het is niet druk op de snelweg, zodat we, ondanks dat we maximaal 100 km/uur mogen, toch lekker opschieten.

Op de A50 richting Nijmegen, net een lekker onderweg, gaat het alarm van mijn motor af. Ik heb al een paar jaren het Monimotosysteem dat in principe slaapt totdat de twee delen van het systeem gescheiden worden. Zodra dat gebeurt, reageert Monimoto op de eerste beweging van de motor, door mij op mijn gsm te bellen en geeft hij de gps-coördinaten door van het deel dat zich in de motor bevindt.

Ik heb net voor het weekend het abonnement van de bijbehorende simkaart verlengd en had al een keer hetzelfde en heb hem toen weer uitgeschakeld in de hoop dat het een eenmalige storing was.

Ik krijg hem nu al rijdende niet meer uit, hetgeen betekent dat mijn telefoon zonder ophouden “overgaat” in mijn oortjes. Na een minuut of tien houd ik het niet meer uit, ik geef richting aan en ga van de snelweg (onderhand de A73) af. Ik schakel na veel gedoe het systeem uit en ben dan toch wel behoorlijk geïrriteerd dat het systeem faalt, net nu ik hem deze week extra goed zou kunnen gebruiken. Maar goed, iets verderop keren en terug naar de snelweg, tien minuten tijd verloren…

Bij Venlo volgen we de A73 richting Maastricht. Omstreeks half tien verlaten we de snelweg bij Echt om koffie te drinken bij de McDonald’s. Het weer leent zich er prima voor om buiten op het terras te zitten, met zicht op de geparkeerde motoren.

We houden het daar met gemak een uurtje vol en nadat we de blazen geleegd hebben, keren we terug naar de snelweg om die te gebruiken tot Spaubeek om verder binnendoor te rijden naar het zuiden. Zo passeren we o.a. Valkenburg en Margraten, komen in Noorbeek aan de grens met België. We hadden gepland om hier een broodje te eten, omdat we ons hier nog verstaanbaar kunnen maken, maar het is pas half twaalf en de terrassen zitten vol omdat op maandag niet alle restaurants open zijn. We besluiten door te rijden, de grens over via een kleine smalle weg.

Om twaalf uur vinden we in Herve een terras dat broodjes serveert. Na een klein uur rijden we daar weer weg, verder naar het zuiden. Een tien minuten later tanken we de BMW’s weer vol in Olne, zodat we zonder problemen de dag door kunnen komen.

Het is trouwens wel wennen dat we iedere keer bij het bezoeken van een restaurant of tankstation een mondkapje moeten dragen. Op het terras mag hij weer af, maar tanken en afrekenen moet met kapje op.

Volgens de route zouden we door het plaatsje Spixhe moeten rijden, maar dat gaat niet lukken want de weg is afgesloten. Op goed geluk slaan we af naar het oosten, maar dat blijkt een kwartiertje later toch niet handig te zijn. We keren om en rijden dan naar het westen om zo via een omweg bij Desnié toch weer op de oorspronkelijke route uit te komen.

In Vielsalm strijken we om half drie neer op een terras en drinken een kop koffie. De koffie is prima en de omgevingstemperatuur stijgt nog steeds. Er worden steeds meer kledingstukken in de koffers gepropt naarmate de dag vordert.

Na drie kwartier genieten op het terras, stappen we weer op voor het laatste stuk van vandaag.

Rond half vier, verruilen we België voor Luxemburg.

Omdat het restaurant, van het hotel waar we straks hopen te overnachten, vandaag gesloten is, gaan we in Clerveaux op zoek naar een restaurant waar we vanavond iets kunnen gaan eten. Ik sla in Clerveaux een weg in naar het centrum, we rijden dan even later langs de camping waar ik mijn oudste zus volgens mij jaren geleden een keer heb opgezocht. Het is helaas niet de weg naar het centrum, maar die vinden we even later natuurlijk toch. We parkeren de motoren, kopen een parkeerticket die we met ductape op de motor bevestigen en lopen dan het stadje in. Het is lekker warm geworden, dus de jas gaat zo snel mogelijk uit.

Er blijken voldoende restaurants open te zijn en we kiezen er voorlopig maar eentje uit om een alcoholvrij biertje te nuttigen, hebben we wel verdiend vinden we.

Als de ergste dorst gelest is, zoeken we de motoren weer op en gaan we op weg naar Hotel Reiff in

Fischbach. De geplande route kunnen we niet rijden, want ook hier is de weg opgebroken. We rijden via Marnach en komen even voor half vijf aan bij het hotel. We parkeren de motoren en gaan ons melden bij de receptie, ook weer met een mondkapje om. Gelukkig hebben ze op ons gerekend en spreekt de eigenaar Nederlands. Als we vanavond terugkomen van ons diner dan kunnen we de motoren stallen in een van de garages, daar worden we vrolijk van!

We krijgen de keycards van kamer 2 en 4, prima kamers met alles wat we nodig hebben. We frissen ons op en gekleed in korte broek en teenslippers lopen we later de omgeving van het hotel te verkennen. Er is niet veel om te verkennen, we besluiten de motoren te pakken en wat te drinken te gaan halen in Marnach. Zo gezegd zo gedaan. Maar als we onze inkopen gedaan hebben, vinden we het een goed plan om de drank naar het hotel te brengen en dan door te rijden naar Clerveaux voor ons avondeten.

Eerst ruk ik nog de batterijen uit het Monimotosysteem, want ik ben de valse meldingen nu beu.

In Clerveaux vinden we nu wel direct het centrum en ook nog motorparkeerplaatsen, waar we gratis kunnen parkeren. We gaan op zoek naar een geschikt restaurant en komen dan toch weer uit bij het etablissement waar we vanmiddag ook zaten. Dit keer nemen we plaats op het terras achter het restaurant, een leuke plek voor ons avondeten. We bestellen drank (alcoholvrij) en iets te eten en zitten dan even later heerlijk te genieten.

Omstreeks negen uur staan de motoren in de garage, waar we ze voor de zekerheid ook nog maar van een slot voorzien. Ik kies er dan voor om op mijn kamer aan mijn verhaal te gaan schrijven. Ton brengt mij mijn biertje dat hij in de koelkast op zijn kamer heeft bewaard, zodat ik niet omkom van de dorst.

Om een uur of elf zijn onze belevenissen van vandaag weer opgetekend en ga ik een poging doen om ze op de website www.routeopmaat.nl te krijgen bij de andere reisverhalen.

Vandaag blijken we trouwens bijna 400 km afgelegd te hebben.