Dinsdag 24 september

Dag 1 van 5, de geplande route:

Dinsdag 24 september 2024
De wekkerradio begint om 7:00 te spelen. Ik luister naar het nieuws en stap dan uit bed. Eerst maar eens een broodje en een banaan naar binnen werken. Na het ontbijt de laatste spullen in de knalgele Ortlieb Rackpack reistas en dan kan ook deze op de motor gebonden worden.

Vervolgens rol ik mijn matje uit en doe ik mijn dagelijkse fitness oefeningen. Ik besluit mijn baardtrimmer thuis te laten, maar dan moet vanmorgen wel mijn hoofdhaar ingekort worden. Daarna even met mijn hoofd onder de kraan, een washand voor de rest en de tanden poetsen, voordat ik mijn motorkleding aantrek. Nog naar het toilet, de planten een beetje water en ik kan de waterdichte rugzak in de topkoffer opbergen. Gereed voor vertrek.

Het is even na half negen wanneer ik de straat uit rijd richting de A30. Ik snijd een stukje af door via Bennekom en Wageningen binnendoor te rijden naar de A50. Dat blijkt echter oponthoud te geven bij Wageningen omdat de afrit van Veenendaal op de A12 dicht zit en velen een alternatieve route kiezen.

Op de snelweg richting Venlo zet ik de cruisecontrol op 102 km/h en tuf op mijn gemak naar Venlo-Zuid. Onder aan de snelweg staat daar een snellader die ik wil gebruiken. Wanneer ik daar arriveer, na nog een ommetje gemaakt te hebben (het routepunt was niet correct geplaatst) lukt het koppelen aan de lader zonder problemen en duwt hij de accu van 50 naar 83% vol in twintig minuten. Voorlopig voldoende tot de koffiestop straks. Die had ik al in Mönchengladbach gepland. Nu terug de Autobahn op en de cruisecontrol op 102.

In Mönchengladbach aangekomen zet ik de Experia aan een gewone laadpaal en ga lopend op zoek naar een etablissement waar ze koffie en een toilet hebben. Die vind ik al vrij snel. Terwijl ik de koffie drink, schrijf ik alvast een stukje over mijn belevenissen van vandaag op mijn tablet. Dan terug naar de motor en op zoek naar het einde van het Ruhrgebied, maar daarvoor moet ik nog wel een stuk Autobahn rijden.

Helaas kom ik in een file die weer zorgt voor enig oponthoud. Ten slotte stuur ik de motor onder Solingen van de Autobahn en daal ik langzaam af naar het zuidoosten, precies richting een grote zwarte wolkenbrei. Ik blijk er achteraan te rijden, want ik blijf droog terwijl overal de wegen nat zijn.

Zo slinger ik door de heuvels naar Lindlar. Net voor het dorp moet een laadpaal staan. Voordat ik het weet, rijd ik er langs, keer om en koppel de Experia aan bij de “Elektriker”, die hier in the middle of nowhere een laadpaal heeft neergezet. Hij/zij heeft hier zelfs verschillende laadkabels neergehangen om te gebruiken.

Op de kaart is het maar een stukje lopen naar de Aldi, alleen had ik niet gezien dat het steil omhoog loopt. Gelukkig verkopen ze lekkere rozijnen broodjes en een flesje appelsap. De broodjes zijn al snel verorberd, de appelsap maak ik, op weg naar de motor, open. Helaas is de inhoud bedorven! Het is maar goed dat ik zelf nog wat ander drinken bij me heb.

De accu is weer een stukje voller, zodat ik makkelijk straks bij het hotel kom. Wanneer ik wegrijd begint het net te druppelen. Ik ben nog geen vijf minuten onderweg of ik zie een bushalte met een bushokje. Geen twijfel: motor neerzetten en schuilen voor de regen die nu met bakken naar beneden komt. Na het even aangekeken te hebben, haal ik mijn regenoverall te voorschijn en trek hem aan, zodat ik verder droog blijf. Wachten tot het droog wordt heeft geen zin, ik stap op.

De route naar het hotel is best mooi, maar het regent zo hard dat ik alle aandacht bij de weg moet houden. Tegen de tijd dat ik bij het hotel arriveer, begint het zowaar droog te worden.

Bij het hotel loopt mijn gastheer buiten, die me direct verwijst naar de koeienstal. Daar kan ik de motor te drogen zetten en mag ik de thuislader gebruiken om de accu te laden. Voor de zekerheid laat ik de Experia met een maximum van 2000 watt laden, dan blijft de zekering van mijn gastheer heel vermoed ik.

Dineren kan ik hier vanavond ook, maar wel eten wat de pot schaft: Schnitzel mit Pommes. Dat vind ik geen straf. Ik neem mijn intrek in kamer 17 op de tweede verdieping en kleed me in gewone kleding. Daarna ga ik terug naar de stal om de accessoires-accu en de lader van mijn telefoon op te halen. De accessoires-accu en de telefoon gaan beide aan de lader. Wanneer de telefoon voldoende prik heeft om de avond door te komen, ga ik naar het restaurant van het hotel voor mijn avondmaaltijd.

Ik heb een paar minuten later een halve liter alcoholvrij bier voor mijn neus staan. En nog een paar minuten later, een salade met brood, een grote schnitzel en een schaal met friet. Nou kan ik aardig eten, vind ik zelf, maar dit vind ik zelfs een behoorlijk grote portie!

Het duurt even, maar dan is alleen het brood en het bier over. Ik schrijf weer een stukje aan mijn verhaal, terwijl ik mijn bier drink. Wanneer mijn bier op is, trek ik me terug op mijn kamer, de rekening van de maaltijd wordt op kamer 17 gezet.

Ik trek mijn schoenen uit en ga lekker op het bed zitten, met mijn benen onder het dekbed, want het is fris. Ik voeg weer wat zinnen toe aan het verhaal. Ik doe een lesje Frans via DuoLingo, kijk naar het Nederlandse journaal en zet nog een kop koffie. Daarna tanden poetsen, me kleden voor de nacht, nog even “Lubach” kijken en dan naar dromenland. Maar natuurlijk eerst nog het verhaal online.