Maandag 19 mei 2025

Lees a.u.b. eerst het intro via de link: Solo 6 dagen door Duitsland

.

..

…

Net als elke keer, waneer ik met de motor op reis ga, ben ik al ruim voordat de wekkerradio begint te spelen wakker. Ik blijf liggen tot 7:30 uur, luister naar het nieuws en ga dan aan de slag. Brood uit de vriezer halen om te ontdooien, mijn matje uitrollen voor wat fitnessoefeningen, wassen, aankleden, ontbijten, tanden poetsen en dan al de spullen die ik verwacht had nodig te hebben op de motor en in de koffers opbergen.

Dan kan de motor uit de garage, de Samsung telefoon voor de navigatie met MyRouteApp installeren en instellen voor de route van vandaag. Het huis afsluiten, de krant van het weekend en die van vandaag voor paps in de koker bij de voordeur en dan kan ik vertrekken.

Het is nog net geen 9:00 uur wanneer ik de straat uitrijd. De route vandaag gaat eerst over de autosnelweg Nederland uit. Door de Duitse grenscontrole tegen illegale immigratie, heb ik een twintigtal minuten vertraging om Duitsland in te komen. Ik heb trouwens niet gezien dat ze (een stuk of tien politieagenten) ook maar één auto aangehouden hebben om die te controleren. De vertraging komt puur alleen doordat er stapvoets langs hen heen gereden moet worden.

Aangezien ik met een elektrisch aangedreven motorfiets onderweg ben en ik geen haast heb, rijd ik ook op de Autobahn 100 km/u. Wees niet bang, wel zodanig dat ik niet tot last ben van andere weggebruikers. Zou ik bijvoorbeeld 130 km/u rijden, dan gebruikt hij zoveel acculading dat ik al vrij snel een snellader moet zoeken. Dat is eigenlijk het enige minpuntje van elke elektrische motorfiets (tot nu toe) en dus ook deze Energica Experia: over de autosnelweg is de reikwijdte ca. 200 km, terwijl als ik “binnendoor” rijd, ruim 250 km haal.

Tijdens het plannen van de route heb een snellader van Fastned gevonden in Gladbeck, het is maar een klein stukje rijden vanaf de Autobahn, bij een Van Der Valk Hotel. Dus daar koers ik nu naar toe.

Wanneer ik daar afstap, zie ik dat het inbraakalarm thuis is afgegaan. Ik zet het alarm uit in de hoop dat het veroorzaakt is door mijn vader die de krant ophaalt… Het laden loopt gesmeerd, in een klein half uur pompt hij hem vol tot 80%. Meer dan voldoende om de volgende laadplaats te bereiken.

Ik gebruik Polarsteps om mijn volgers (familie en vrienden) op de hoogte te houden waar ik ben en wat ik uitvreet, dus post ik af en toe gedurende de dag het een en ander op die app.

Nog een stuk over de Autobahn en dan begint het mooie gedeelte van de route. Rond 12:00 uur verlaat ik na Dortmund en Kamen de snelweg en een kwartiertje later rijd ik in een mooi glooiend landschap.

Al slingerend naar het zuidoosten arriveer ik in Wickede. Daar zie ik een bakkerij met een terras, waar ik de motor stil zet. Ze verkopen koffie, belegde broodjes en hebben een toilet. Wat wil een mens nog meer? Het ligt ook nog zo goed als aan de rivier de Ruhr, dus die moet op de foto. Wanneer ik voldoende gepauzeerd heb, stap ik weer op en vervolg de route.

De wegen blijven leuk slingeren en zo rijd ik dwars door het Sauerland. In Schmallenberg heb ik een pauze en een laadsessie gepland. Wanneer ik de bewuste laadpaal gevonden heb, helemaal buiten het centrum op een heuvel, blijkt er een auto te staan die aan het laden is en eentje die daar alleen maar parkeert. Gelukkig kan ik met de motor voor die geparkeerde auto gaan staan, zodat ik toch kan laden.

Aangezien dit een gewone (trage) lader is, vind ik het tijd voor een wandeling naar het centrum. De heuvel af, via leuke paadjes, kom ik in het centrum. Daar volg ik de bordjes die de plek van het openbare toilet aangeven. Ik werp helaas tevergeefs tot twee maal toe een vijftig eurocent muntstuk in de automaat. De deur gaat tot twee maal toe echt niet open. Dan maar terug het centrum in, naar een bakkerij. Daar bestel ik een groene thee en gebruik na afloop ook het toilet nog even.

De wandeling terug gaat logischerwijs omhoog en veroorzaakt bij mij een natte rug en zweetdruppels op het hoofd. De temperatuur is niet eens zo heel hoog, net boven de 20 graden.

De accu van de motor is weer voldoende bijgevuld om zonder problemen het laatste stuk van de route naar het appartement in Frankenberg te rijden. Ik hoor ondertussen via een van mijn zusjes dat het inderdaad mijn paps was die het inbraakalarm thuis deed afgaan.

Afgezien van een paar stukken met slecht asfalt (Strassen Schäde), is het heerlijk rijden dwars door het Sauerland met haar bergen en heuvels. Nog voor 17:00 uur rijd ik het Sauerland uit en ten slotte het erf op van een boerderij dat buiten het stadje ligt, maar wel het juiste adres is voor mijn onderkomen voor vannacht.

Ik word nog voor ik af kan stappen, vriendelijk verwelkomt door de gastvrouw met haar dochtertje. Even later staat de motor geparkeerd en heb ik mijn gehoorbescherming uitgedaan. Dat communiceert toch een stuk beter. Mijn gastvrouw laat het appartement zien op de begane grond. Het ziet er keurig uit met een ruime slaapkamer en luxe badkamer. In de badkamer bevindt zich zelfs een urinoir tegenover het gewone toilet!

De motor mag in een van de carports. Ik haal mijn spullen van de motor en richt mijn kamer daarmee in. Daarna loop ik naar mijn gastvrouw en vraag of ik, tegen betaling, voor mijn motor stroom van haar mag afnemen. De stroom afnemen vindt ze prima, maar betalen vindt ze niet nodig. Dus staat even later de motor onder de carport, aan de thuislader, gratis stroom te drinken! Voor de zekerheid de amperage maar teruggeschakeld van 16 naar 10, zodat er geen zekering gaat smelten op de boerderij door mijn toedoen.

Ik fris me op, ruil mijn motorkleding om voor gewone kleding en ga dan lopend met de rugzak op weg naar het centrum, ca. 2 km hier vandaan. Het centrum ligt ook hier weer lager dan mijn onderkomen, dus de heenweg is makkelijk lopen. Al snel vind ik een Edeka supermarkt. Deze blijkt tot 20:00 uur open te zijn, dus laat ik hem links liggen en ga eerst op zoek naar een restaurant. Ik vind een Gasthof in het centrum en neem plaats op het terras.

Terwijl de eigenaar een glas Weizen 0,0 voor me haalt, leg ik mijn telefoon aan de powerbank en pak mijn tablet uit de rugzak om mijn belevenissen van vandaag in digitaal schrift vast te leggen. Ik bestel even later een Schnitzel en begin alvast te schrijven. Tussendoor reageer ik op reacties van mijn volgers op Polarsteps. Toch leuk dat dat allemaal kan.

Nadat ik heerlijk gegeten en gedronken heb, loop ik naar binnen om af te rekenen. Tot twee keer toe geeft het pinapparaat een foutmelding, bij beide betaalpasjes, dus zit er niet veel anders op dan contant te betalen. Gelukkig was ik zo verstandig om voldoende cash bij me te steken voor het geval dat. Ik wandel dezelfde weg terug en kom dan bij de Edeka. Ik koop een pak crackers en wat plakken kaas voor het ontbijt morgen en reken dat af via de zelf-scan-kassa. Hier wordt mijn betaalpas wel geaccepteerd.

Dan wandel ik verder, terug naar het appartement. Onderweg maak ik nog wat foto’s, want het is nog steeds prachtig weer. Het was vandaag steeds tussen de 20 en 23 graden, maar nu zijn ook de vriendelijk uitziende witte wolken weg. Voordat ik tegen achten het appartement in loop, controleer ik het laden van de motor. Het gaat tergend langzaam, maar morgenochtend is de accu (normaal gesproken) weer helemaal vol.

Ik neem plaats op mijn bed en ga verder met het schrijven van het reisverslag. Tot een uur of negen schijnt de avondzon heerlijk mijn kamer in. Ik maak tussendoor een kop koffie voor mezelf en ten slotte ben ik aan het einde van mijn verhaal. Nu rest mij alleen nog het online te zetten, zodat het voor iedereen die het wil lezen beschikbaar is. Daarna ga ik me gereed maken voor de nacht, die ongetwijfeld gaat komen, want de zon is al even onder.