Vrijdag 27 september

Dag 4 van 5, de geplande route:

De wekfunctie van mijn telefoon laat om zeven uur van zich horen. Een klein uur eerder ben ik er uit geweest om te toiletteren, maar verder heb ik goed geslapen.

Vanmorgen wil ik de ketting van de motor smeren, want ik zag gisteren dat hij aardig droog gespoeld is door het weer van de afgelopen dagen. De fitness sla ik dan maar over. Ik stap uit bed, probeer de douche uit (bevalt goed), kleed me aan en ga op weg naar het ontbijt.

Dit is ook hier weer keurig verzorgd en uitgebreid. Na het ontbijt de tanden poetsen, mijn spullen bij elkaar rapen en met alleen de helm en de losse accu loop ik naar de fietsen-garage. Dit keer lukt het wel om hem middels het heveltje met het achterwiel omhoog te krijgen. Het blijft een gepruts, zo onderweg smeren, maar het gaat nu goed.

Terug op de kamer, nog even de laatste check of ik alles heb een dan met mijn bagage naar de receptie om uit te checken. Ik betaal de rekening en even later zitten mijn beide tassen weer op hun plek en kan ik vertrekken.

Het is nog geen negen uur en prachtig weer. Zodanig dat ik regelmatig het zonnevizier moet gebruiken omdat de zon in dit jaargetijde zo laag staat. Vrijwel direct wijk ik af van de route. MyRouteApp heeft een wegafzetting gezien en leidt me om. De route van vandaag heb ik van iemand anders dan mezelf. Sommige stukken zijn wel leuk, maar het is waarschijnlijk een route voor iemand die hard wil rijden. Het waait stormachtig vandaag, dus ik pas mijn snelheid aan om niet van de weg geblazen te worden.

Voor mijn gevoel al vrij snel, rijd ik het dorpje Ottbergen in waar een laadpaal op me staat te wachten. Ik doe verscheidene pogingen, maar met deze paal wil het niet lukken. Dan op weg naar Beverungen, want daar hebben ze er meer dan één. Even later sta ik bij de alternatieve laadpaal, die gelukkig wel doet wat ik van hem verwacht.

In dit stadje hebben ze ook een openbaar toilet. Na gebruik hiervan gemaakt te hebben, kan ik op mijn gemak wat door de winkelstraat lopen op zoek naar een plek om te zitten met een kop koffie. Veel bijzonders kan ik niet vinden, vandaar dat ik naar de supermarkt loop. Die blijkt zich in een soort van klein overdekt winkelcentrum te bevinden. Ik koop een kop koffie bij een bakker in dat centrum en zoek een tafeltje uit. Ik schrijf een stukje over mijn belevenissen van vandaag en na een uurtje pak ik mijn spullen weer in om naar de motor te gaan.

Wanneer ik buiten kom blijkt het weer totaal omgeslagen te zijn. Het staat behoorlijk hard te regenen, dus haal ik de regenoverall te voorschijn en trek hem onder een overkapping aan, voordat ik naar de motor loop. Deze staat gelukkig een beetje onder de bomen.

Tegen de tijd dat ik Beverungen uit rijd is het alweer droog geworden. Maar de lucht zit vol met donkere wolken en het waait nog steeds stormachtig. De route blijft een beetje van hetzelfde: veel snelle wegen. De volgende keer plan ik zelf wel weer. De omgeving is in ieder geval wel mooi, dat scheelt.

Na anderhalf uur arriveer ik in Haaren bij de geplande laadpaal. Het voordeel van het laden is dat je, zolang er geen andere voertuigen aan de lader staan, altijd een parkeerplek hebt. In dit dorp is niet veel, maar wel een supermarkt. Daar koop ik mijn eten voor vanavond, dat ik in het appartement klaar kan maken.

Een stukje terug zie ik een eettentje waar ik een Currywurst en een Cola Zero bestel. Helaas zie ik geen klantentoilet. Na het afrekenen vraag ik er toch nog even naar. Ze blijken er wel een te hebben, dat scheelt mij weer een noodstop bij een boom. De regenoverall kan uitblijven, want het ziet er niet naar uit dat het binnenkort gaat regenen. Maar met deze wind, weet je het maar nooit. De gastvrouw van het appartement waar ik naar toe ga, stuur ik een WhatsApp-bericht met mijn verwachtte aankomsttijd.

Ik vervolg mijn route, dit komende stuk heb ik gelukkig weer zelf gepland, richting het Sauerland. De omgeving wordt mooier, de bergen hoger, de wegen bochtiger, maar de wind trekt nog verder aan en de temperatuur daalt. De zon wordt afgeschermd door de wolken en het is op het laatst nog maar 13°!

Na ongeveer anderhalf uur bereik ik het adres van het appartement, ik vind nummer 38 en kijk of mijn gastvrouw mijn bericht gelezen heeft. Helaas niet! Dan maar telefonisch proberen. Ze neemt niet op. Ik sta al een kwartier te wachten als ze eindelijk terugbelt. Zo zoetjes aan begin ik het koud te krijgen hier buiten in de wind. Of ik haar wel begrepen had, vroeg ze toen ik meldde dat ik bij nummer 38 sta. Ze had namelijk al eerder een berichtje gestuurd dat ze ook nog een ander appartement had, met meer mogelijkheden om via het stopcontact te laden. Aangezien ik vertrouwen had in de lengte van mijn verlengsnoer, was ik daar niet op ingegaan. Maar zij ging er vanuit dat ik naar het andere appartement zou gaan. Ik ga overstag en zeg dat ik daar nu heen ga. Ik spring weer op de motor en geef het adres in waar ik heen wil. MyRouteApp kent helaas het adres niet. Dan maar naar het plaatsje, dan zoek ik daar wel verder. Zodra de route er naartoe berekend is, zie ik op de digitale kaart de naam van de weg. Mooi, die vind ik wel.

Een kwartier later sta ik op het genoemde adres te wachten, met het idee dat mijn gastvrouw mij de sleutel komt overhandigen. Weer wacht ik te lang voordat ik ga bellen. Weer neemt ze niet op! Even later, ik begin me net af te vragen of dit vandaag nog goed komt, belt ze mij. Ik krijg instructies door, voor het verkrijgen van twee verschillende sleutelssets. Een van het (gesloten) restaurant, want daar moet de stroom vandaan komen om te laden, en een voor appartement nummer 7, waar ik straks kan verblijven. Wanneer ik laat weten dat ik haar begrijp, verbreekt ze de verbinding en kan ik aan de slag.

Het lukt me zonder verdere problemen de sleutels te vinden, dus dan eerst de motor naast het restaurant manoeuvreren. Het verlengsnoer uit een ventilatieraampje naar de thuislader en binnen in het stopcontact. Zodra ik zie dat het werkt, kan het restaurant weer op slot.

Ik haal mijn bagage van de motor en breng alles naar appartement 7, drie trappen omhoog. Het onderkomen ziet er goed uit, eerst de verwarming aan, want ik moet weer op temperatuur zien te komen. Ik bekijk de kookmogelijkheden en kies voor de inductieplaat met koekenpan. De complete diepvriesmaaltijd, nu bijna geheel ontdooit, kieper ik in de pan en bak het geheel in 15 minuten gereed om naar binnen te werken. Het smaakt niet slecht moet ik zeggen. Daarna haal ik de accessoires-accu uit de motor om op te laden en controleer gelijk even of het laadproces goed gaat. De accu gaat binnen aan de lader en ik ga aan de slag met mijn verhaal op de tablet.

Natuurlijk moet er ook nog een lesje Frans worden gemaakt en daarna ga ik de route voor morgen controleren op voldoende laadplekken. En dat alles terwijl de wind tegen de rolluiken beukt. Ik ben blij met de verwarming. De wifi doet het trouwens uitstekend, alleen jammer dat ik, ondanks dat ik het juiste wachtwoord heb ingegeven, de melding krijg dat er geen verbinding met het internet is!

Om half elf controleer ik buiten nog of het laden goed gaat in dit hondenweer. Gelukkig gaat dat z’n gangetje. Ik schrijf het verhaal af en ga zien dat ik het online krijg met mijn eigen 4G-hotspot.

Als ik alles onder controle heb, ga ik het bed maar eens uitproberen, want vanavond heb ik op de bank gezeten, geheel tegen mijn gewoonte in.