Zaterdag 28 september

Dag 5 van 5, de geplande route:

Ook vandaag gaat de wekker om 7:00 uur. Ik heb het vanmorgen nog wel horen regenen op het dakraam, maar nu is het droog. Wanneer ik de weersverwachting bekijk, kom ik in de loop van de dag nog wel wat regenbuien tegen.

Ik ga uit bed en begin aan mijn ochtendfitness, daarna douchen, aankleden en dan naar de motor om de laadkabel los te koppelen. Afgezien dat hij kletsnat is, lijkt alles goed gegaan te zijn. De accu is weer helemaal vol. Ik haal het verlengsnoer weer op uit het restaurant en hang de sleutels daarvan weer terug in het bijbehorende kluisje. Daarna weer de trappen omhoog om te “ontbijten”.

Dit keer bestaat mijn ontbijt uit studentenhaver en een glas water. Vervolgens moeten de tanden worden gepoetst en alles ingepakt in de waterdichte tassen. Ik laat tien euro achter als betaling van de toeristenbelasting en de stroom voor de motor, ik denk dat dat voldoende is.

Ten slotte neem ik alles mee naar beneden en berg de sleutels van het appartement op in kluisje nummer 7. De tassen gaan respectievelijk op de buddyseat en in de topkoffer. De navigatietelefoon in de houder en dan wordt het even spannend of hij protesteert wanneer ik de de accessoires van stroom voorzie door de schakelaar om te zetten. Ik ben namelijk vergeten om de stekker van de telefoon netjes op te bergen zodat hij niet nat wordt. Het gaat goed, anders had hij gewaarschuwd dat er teveel vocht binnenkwam. Met andere woorden, ik kan met een gerust hart vertrekken. Maar misschien is het ook wel handig om de pin uit de Roadlok (ja, zonder “c”) te halen voordat ik wegrijd. De Roadlok is trouwens een slot dat standaard op het wiel zit. Het enige dat je in je zak hebt als hij niet op slot is, is de pin die het wiel blokkeert.

Het is even heen en weer steken om de motor achteruit, tussen de paaltjes en over een stoeprand, de weg op te krijgen. Als er op de Experia geen achteruit zou zitten, dan zou ik er morgen nog staan. Ik rijd weg in noordelijke richting. Het is kwart voor negen, het is koud (9°), winderig en het ziet grijs. Af en toe krijg ik een buitje over me heen, maar omdat ik ze tegemoet rijd, reken ik erop dat ze kort zijn.

Het gaat steeds goed, maar op een gegeven moment zie ik dat de lucht in de verte wel heel erg donker is. Ik waag het erop en ik heb geluk, alleen wat gespetter. Daarna wordt het weer iets beter, de temperatuur klimt naar 14° en de zon piept zo nu en dan tussen de wolken door.

Na ruim anderhalf uur arriveer ik in Hamm bij de geplande laadpaal. De motor mag laden, ik ga naar een cafeetje waar het warm is, waar ze lekkere koffie hebben met koek en ik gebruik mag maken van het toilet. Laat dat nou allemaal lukken bij de Italiaan. Ik brei natuurlijk weer een stukje aan mijn verhaal terwijl ik aan de koffie zit en zo is het, voor je het weet, een uur later. Waarschijnlijk voldoende voor de Experia om zoveel bij te laden dat ik straks met gemak Hamminkeln bereik. Ik heb, tot nu toe, vandaag behoorlijk veel geluk gehad met het weer, maar als ik de buienradar bestudeer dan duim ik voor nog meer geluk.

Bij de motor aangekomen heeft hij inderdaad weer wat kilometers reikwijdte erbij gesprokkeld. De route gaat nu voornamelijk over de secundaire snelle wegen (de “B-wegen” boven het Ruhrgebied langs naar het westen. Tot Wesel, want dan draai ik naar het noorden om in Hamminkeln te parkeren naast een laadpaal. Ik vang nog net een paar druppels op van een ernstig uitziende wolkenpartij, maar ook deze schampt slechts dit dorp. De route van Hamm tot Hamminkeln is trouwens niet eens zo heel vervelend.

Ik loop naar de plaatselijke Rewe supermarkt, waar ze een inpandige bakker hebben. Ik bestel een koffie met twee belegde broodjes en neem het er even van, terwijl ik weer een paar zinnen toevoeg aan het verhaal van vandaag. Nu nog zien dat ik een toilet vind, of een boom, of nog anderhalf uur niet gaan. Maar terwijl ik het dienblad in de afruimwagen zet, zie ik dat ze wel een klantentoilet hebben. Je moet alleen even de sleutel vragen. Dus dat doe ik dan maar.

Ik loop terug naar de motor die weer voldoende tot zich genomen heeft om mij thuis te brengen. Maar als ik naar de lucht kijk, dan zoek ik eerst een plek om te schuilen voor de regen die elk moment kan gaan vallen. Wanneer de bui voorbij is, begin ik aan de laatste etappe van deze trip. Ik rijd helemaal tot Westervoort binnendoor en vanaf daar neem ik de autosnelweg naar huis.

Thuis aangekomen heb ik nog 17% acculading en een range van 33 km over, tijd om hem aan de lader te hangen. Alleen mag hij met al de opgedroogde modder die hij onderweg verzameld heeft niet in de garage. Ik haal de bagage er vanaf en de koffers leeg, voordat ik het meeste zand er vanaf spoel met de tuinslang. Daarna mag hij in de garage aan het infuus. Ik blijk trouwens 1533 km afgelegd te hebben in deze vijf dagen.